به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشتک
ظریف در واکنش به تصمیم آمریکا برای خروج از پیمان منع موشکهای میانبرد ( INF )، گفت خروج آمریکا از توافقنامهها و پیمانهای متعدد نشان میدهد که امضای توافق با آمریکا کاری بیهوده است.
ظریف افزود: «پیام این کار هر توافقی با دولت ایالات متحده، حتی به اندازه جوهر] مورد استفاده برای نوشتن آن توافق [هم ارزش ندارد. حتی پیمانهایی که به تصویب کنگره رسیدهاند.»
بیشتر بخوانید:
انتقاد مشاور موسوی از سیاست خارجی ظریف
مطهری: از برجام دفاع میکنم اما بعضی جاهای آن را نفهمیدم
ظریف همچنین در گفتوگو با روزنامه اطلاعات اذعان کرد: آمریکا و غرب در اجرای تعهدات اقتصادی خود کاملاً نشان دادند طرفهای مناسبی برای تعامل نیستند. آمریکا نشان داد بدعهد است و اروپاییها هم نشان دادند واقعاً در برابر آمریکا این جرأت را ندارند که درست بایستند. وی افزود: آنکه باخت استراتژیک داشته اروپاست، چون نتوانست نشان دهد در نظام بینالملل موقعیتی دارد و این موضوع بسیار حیاتی است.
وی در عین حال ضمن اتهامپراکنی چندباره علیه منتقدان در عین حال تصریح میکند: در دوران مذاکره نگرانی ما بیشتر از بابت خنجرهایی بود که از پشت میخوردیم تا خود مذاکره. هیچوقت از دست طرف مقابل به ستوه نیامدیم. اما در طول مذاکره و بعد از آن در برابر فشارهای داخل واقعاً به ستوه آمدیم. معتقدیم اگر اینها نبود، برجام میتوانست در همان دو سال اول اجرا، علیرغم همه بدعهدیهای آمریکا و همه کاستیها و ضعف اروپا و دیگر کشورها، شرایطی را ایجاد کند که خروج از برجام برای آقای ترامپ بسیار بسیار پرهزینهتر باشد. میتوانستیم در دو سال بعد از برجام، کشور را بسیار غیرقابل تحریم تر از شرایطی کنیم که اکنون هستیم. راه داشت. البته راهش نگاه به غرب نبود، راه آن یک نگاه جامع به دنیا بود و نیاز اولیهاش این بود که اعلام نکنیم کدام آدم عاقلی میآید در این سرزمین سرمایهگذاری کند؟
وی میگوید: اعتقاد دارم روزنامه باید واقعیات را بگوید و نگاه ملی داشته باشد. تیتر روزنامهها را نگاه کنید: «پرواز هواپیماهای کاغذی بر فراز آسمان انتخابات» یعنی خواستهای ملی ما را در حد یک دعوای انتخاباتی به حضیض کشاندند. ببینید در این مدت چقدر هیئت به ایران آمد. برخی میگویند همه اینها نمایش است. بله، ممکن است کار دولتیها نمایش باشد، ولی بازرگان و تاجر هیچ زمانی برای نمایش وارد کشوری نمیشوند. کدام تاجری را دیدید بدون اینکه امیدی به تجارت داشته باشد فقط برای نمایش تجاری به کشوری قدم بگذارد؟ ما را در برابر خارجیها طوری معرفی کردند که انگار برای اهداف کوتاه انتخاباتی وارد این مذاکره میشویم. به جای آنکه ما را در سطح بالا در مقابل طرف خارجی قرار دهند که از موضع ملی این کار را انجام میدهیم، ما را فرو کاستند به کسی که نیازمند است برای دعوای انتخاباتی، من وزیر خارجه از چه زمانی سیاسی و جناحی بودم که اکنون بخواهم باشم؟
درباره این اظهارات متناقض شایان ذکر است: اگر آقای ظریف امروز به این واقعیت رسیده که توافق - با آمریکا به اندازه جوهر روی کاغذ ارزش ندارد، منتقدان همان پنج سال پیش هشدارهای روشن دادند اما متهم شدند که مزدور و بیسواد و بی شناسنامه و کاسب تحریم و بزدل و جیببر و عصر حجری و افراطی و فاسد و عقب مانده و… هستند. با این وجود، مدیران ارشد وزارت خارجه رسماً مدعی بودند که امضای وزیرخارجه آمریکا تضمین است و نمیخواستند ببینند دولت اوباما با امضا و اجرای قانون محدودیت ویزایی، رسماً برجام را زیرپا میگذارد و شرکتهای خارجی را برخلاف نص برجام، از تجارت با ایران میترساند...
براستی مذاکرات و هشدارهای منتقدان، حمایت مشفقانه بود یا خنجر از پشت؟ خنجر از پشت، اظهاراتی از این قبیل بود که آمریکا میتواند ظرف پنج دقیقه تمام توان نظامی ایران را نابود کند! کسانی یک بحث مهم ملی را تبدیل به ابزار انتخابات کردند که به شورای روابط خارجی آمریکا رفتند، در کنار هاله اسفندیاری از متهمان براندازی نشستند و به آمریکاییها گفتند دو انتخابات مهم در پیش است، اگر برای توافق همراهی نکنید، مردم مجدداً طور دیگری انتخاب میکنند، مانند سال ۲۰۰۵ که مرا هم بازنشسته کرد (!)
منتقدان میگفتند چون آمریکا سابقه خباثت و بدعهدی دارد، به توافق ناهمزمان (نقد-نسیه) و نامتوازن و برگشتناپذیر و فاقد ضمانت اجرایی و فاقد مکانیسم شکایت تن ندهید و مرحله به مرحله، تعلیق هستهای را به انجام برسانید. میگفتند هیجانزده و دستپاچه نباشید و مرتکب حسنظن به شیطان بزرگ نشوید. میگفتند به وعده جبران امثال جان کری اعتماد نکنید. آیا این هشدارها و نصایح دلسوزانه، تشکر داشتند یا هجو و هتاکی و ترور شخصیت؟! میگفتند وعدههای خلاف واقع درباره برجام ندهید که زیر بار آن بمانید و مجبور باشید از موضع پایین و بدهکار، با گرگهای آمریکایی و اروپایی مذاکره کنید. میگفتند قیافه فروشنده بدهکار و تشنه معامله به هر قیمت به خودتان بگیرید.
آقای ظریف در حالی که برجام را تمام و کمال و بدون نقد کردن وعدههای غرب به اجرا گذاشتهاند، منتقدان را عامل خروج کمهزینه ترامپ از برجام میداند و حال آنکه، خود وی و آقای روحانی با گفتن اینکه حتی با خروج آمریکا در برجام میمانیم، ترامپ را به خروج بی هزینه مطمئن و دلگرم کرد.
و بالاخره اینکه وزارت خارجه ما با کوتاهی و سهلاندیشی، سازوکار آمریکا درباره تأیید هر ۳ ماه یکبار پایبندی ایران به توافق و تمدید هرچند ماه یکبار تعلیق تحریمها (موسوم به قانون این را) را پذیرفت؛ مکانیسمی که عملاً نمیگذاشت سرمایهگذار خارجی، سرمایهگذاری جدی در ایران انجام دهد اما اکنون با بیشرمی، منتقدان را عامل فرار سرمایهگذاران میخواند!!